نازاد
هدف ماهانه
ویژگی‌های فرهنگی نسلی در طبقه متوسط شهری در تهران
به‌نظر می‌رسد در جامعه ایران، نسبت به نسل جوان با ترکیبی از حیرت، ستایش و ترس نگاه می‌شود. نسلی که گاهی تا بالاترین درجاتِ شجاعت و درایت بالا می‌رود و گاهی به سبکسری و بی‌مبالاتی و ابتذال متهم می‌شود. شناختن واقعیت این نسل در دو جنبه جهان‌بینی و نظام هنجاری، می‌تواند تصویری روشن از این نسل ارائه دهد، تصویری که بخشی نمایانگرِ آینده اجتماعی ایران هم هست.
این پژوهش بنا به ویژگی‌های این پلتفرم به طبقه متوسط تهران محدود شده است.
من کی هستم و چه فعاليتی می کنم؟
من نفیسه آزاد هستم. ساکن ایران و جامعه‌شناس هستم و بیشتر از ۱۵ سال است که کار پژوهش‌گری می‌کنم. حوزه تخصصی من جامعه‌شناسی شهری است با تمرکز بر «جامعه‌شناسی نوآوری» و «مطالعات جنسیت».
چرا من در حامی باش هستم؟
در ایران، پژوهش‌های اجتماعی بیشتر از همه بخش‌ها در اختیار نهادهای عمومی (دولت) است. هرچند بخش خصوصی هم در حوزه‌هایی پژوهش‌هایی انجام مي‌دهد اما سهم معناداری ندارد، هرچند در جامعه در حال تغییر ایران برای برنامه‌ریزی بسیار به آن محتاج است. در نتیجه پژوهش‌های اجتماعی (شاید جز بخشی از پایان‌نامه‌ها) بیشتر پاسخ به مسائلِ نهادهای عمومی هستند تا مسئله‌مندی‌های اجتماعی یا بخش خصوصی یا حتی افراد.
علاوه بر این؛ مشارکتِ مالیِ جامعه ذی‌نفعان در انجامِ پژوهش، هم‌زمان که پرسش‌های آنها را پاسخ می‌دهد، دانش اجتماعی آنها را بیشتر و دیدگاه‌های آنها را به‌نفعِ واقعیت تعدیل می‌کند.
من مدتها به این موضوعات فکر کردم و بنا دارم از ابتدای سال ۱۴۰۳، بخشی از وقتم را متمرکز بر تأمین مالی جمعی پژوهش‌های کوچکی کنم که متولی جمعی دارند و نتایج آنها به‌مثابه کالایی عمومی، در اختیار همگان قرار می‌گیرد.
حتماً اولین پروژه برآمده از دغدغه‌های من است اما به‌نظرم در ادامه راه می‌توان و باید پرسش‌ها را به رأی جمعی گذاشت.